Rozejście mięśni prostych brzucha (część 1)

O co chodzi z rozejściem mięśni brzucha?

Od kilku lat obserwuję znaczy wzrost świadomości i zainteresowania tematem rozejścia mięśni brzucha w ciąży i po niej.

Ten problem nie dotyka tylko kobiet (wielokrotnie takie rozejście obserwowałam u dzieci- szczególnie często u maluchów z zaburzeniami napięcia mięśniowego, przede wszystkim u tych które to napięcie miały obniżone).

Także mężczyźni (często nie wiedząc o tym) borykają się z problemem rozejścia.

Zazwyczaj dotyka to osób intensywnie trenujących, wykonujących ciężką pracę fizyczną, po zabiegach operacyjnych w obrębie kręgosłupa czy otyłych (otyłość brzuszna).

Czym więc jest rozejście?

Krótkie 2 definicje, które warto zapamiętać->

DRA (diastasis of recti)- rozejście/ oddzielenie się mięśni prostych ponad normę w wyniku poszerzenia kresy białej (Noble 1982r)

I ważniejsza (ze względu na funkcję!!!) dotyczące kresy białej

Kresa biała (powięź mięśnia prostego) jest NAJWAŻNIEJSZĄ jednostką dla stabilności mechanicznej ściany brzucha

Jej ZADANIEM jest :

• łączenie mięśni brzucha,
• przenoszenie obciążeń z prawej na lewą i odwrotnie
• utrzymanie stabilności (poprzez napięcie kresy wytwarza się ciśnienie śródbrzuszne)

Czy rozjeście jest problemem?

Zwracając uwagę na definicję powyżej (dotyczącą kresy białej i jej udziału w stabilności ściany brzucha i przenoszeniu obciążeń) możnaby tak powiedzieć.
Warto jednak to zmierzyć ile to jest „ponad miarę”. Jakie są normy? Ile to już za dużo, a ile jeszcze nie traktuje się jako rozejścia mięśni prostych?

W swojej pracy wykorzystuje pomiary na podstawie badań naukowych, które wykonał Rath (i współpracownicy w 1996r) i mierzę szerokość kresy białej.

W tych badaniach dopuszczalna szerokość kresy białej to:

– do 1cm w połowie drogi między wyrostkiem mieczykowatym a pępkiem

– do 2,7cm tuż powyżej pępka

– do 0,9cm w połowie między pępkiem a spojeniem łonowym

Ale….

To tylko pomiary. W terapii ważniejsza jest jednak FUNKCJA kresy białej. Dlatego osoba, która ma potwierdzone rozejście, ale wydolną kresę nie musi mieć terapii.
A druga osoba, która rozjeścia nie ma, ale jej kresa jest bardzo słaba (np. zapada się lub uwypukla przy obciążeniu) powinna przejść fizjoterapię.